به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، در خراسان شمالی سه پارک ملی، چهار منطقه حفاظت شده، یک پناه‌گاه حیات وحش، سه اثر طبیعی ملی با مناطق شکار ممنوع وجود دارد.
محیط‌بان‌ها وظیفه محافظت و مراقبت از آنها را دارند، اما سطوحی که باید مورد پایش آنها باشد بسیار زیاد و تعداد آنها اندک است.
علاوه بر آن محیط‌بان‌های خراسان شمالی با مشکلاتی دیگری نیز مواجه هستند.
محیط‌بان‌هایی که برای جلوگیری از چرای بی‌رویه دام‌ها شب و روز ندارند
ارسلان باغانی یکی از محیط‌بان‌های منطقه حفاطت شده قورخود با اشاره به این‌که محیط‌بان‌های این منطقه به شدت از کمبود نیروهای محیط بانی رنج می‌برند، گفت: منطقه حفاظت شده قورخود ۴۳ هزار و ۲۱۶ هکتار است که اخیرا بخش‌هایی به نام تخت ایران که منطقه شکار ممنوع است نیز به آن اضافه شده است و همین امر سبب شده تا امر حفاظت و گشت‌زنی به تمامی این مناطق برای محیط بان‌های این منطقه سخت‌تر شود.
وی افزود: شیفت‌های کاری محیط بان‌ها فشرده است و زمان استراحت با زمان کاری آنها مطابقت ندارد و اگر محیط بانی قصد رفتن به مرخصی را داشته باشد یا باید به سختی برود و یا این‌که یکی دیگر از محیط بان‌ها را جایگزین خود کند.
باغانی در ادامه با اشاره به این‌که منطقه حفاظت شده قورخود به پارک ملی گلستان نیز متصل است، ادامه داد: یکی از انتظاراتی که از افراد بومی ساکن در این منطقه وجود دارد این است که افراد بومی نیز به محیط بان‌ها کمک تا از چرای بی‌رویه دام‌ها خودداری کنند.
وی اظهارکرد: در این بازه زمانی که به تازگی علوفه رویش خود را آغاز کرده است دامداران منطقه فشار خیلی زیادی را برای چرای دام به منطقه وارد کرده‌اند و نیروهای محیط بانی این منطقه مدام در حال گشت زنی هستند و همین امر موجب شده تا محیط بان هم‌اکنون شب و روز نداشته باشد و شاید حتی نتواند یک وعده غذای درست و حسابی بخورد و یا کمی استراحت داشته باشد.
باغانی با اشاره به این‌که دستگاه قضایی باید محکم نسبت به این قضیه ورود پیدا کند، تصریح کرد: نیروی محیط بانی بعد از مشاهده تخلف، آن را صورت جلسه کرده و به مراجع ذی صلاح ارجاع می‌دهد اما دامدار می‌گوید که فقط جریمه خواهیم شد و این جریمه را نیز پرداخت خواهیم کرد و دوباره به چرای دام‌های خود در منطقه ادامه می‌دهد.
وی با تاکید بر این‌که یکی از تقاضاهای محیط بان‌ها وجود حمایت قضایی است، گفت: گاهی اوقات شکارچی و یا متخلف به مراجع ذی صلاح ارجاع داده می‌شود اما تعدای از قوانین بازنگری لازم را ندارند.
محیط‌بان‌ها نیازمند حمایت‌های قضایی هستند
شاکری یکی دیگر از محیط بان‌های خراسان شمالی که در منطقه پارک ملی سالوک و ساریگل خدمت می‌کند در ادامه گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که محیط بان‌ها در این منطقه با آن مواجه هستند حضور شکارچیان در منطقه است و از آنجاییکه جمعیت و تعداد گونه‌های حیاط وحش در این منطقه زیاد است به همان نسبت تردد شکارچیان نیز زیاد است.
وی افزود: محیط بان‌ها در مقابل تعدادی از شکارچی‌ها امنیت جانی ندارند و تعدادی از آنها به راحتی اسلحه به روی محیط بان‌ها می‌گیرند و اگر شکارچی بخواهد از خود دفاع کند هیچ شاهدی برای ارائه در مقابل مراجع قضایی ندارد.
شاکری به روستاهای اطراف این منطقه حفاظت شده اشاره کرد و ادامه داد: با وجود حفاظت‌های انجام شده از منطقه، شاهد حضور دام و دامداران در منطقه هستیم و نگرانی از این بابت است که شاهد جمعیت دامی بیماری داشته باشند و سبب انتقال آن به حیات وحش داشته باشد.
وی تصریح کرد: در این ارتباط باید اداره کل دامپزشکی حساس‌تر باشد و نسبت به واکسیناسیون دام‌های منطقه به طور خیلی جدی وارد شود.
این محیط بان‌ها در ارتباط با بیتوته و هزینه‌های انجام شده در ارتباط با آن نیز گفت: محیط بان‌ها به صورت چندین شبانه روز در منطقه بیتوته می‌کنند و با کمترین امکانات غذایی دوران شیفت کاری خود را به پایان می‌رسانند.
وقتی تجهیزات شکارچیان به روزتر از محیط‌بان‌ها است
حمزه حصاری یکی دیگر از محیط‌بان‌های این استان که در منطقه حفاظت شده میاندشت خدمت می‌کند؛ همچنین گفت: کمبود نیرو و فشرده بودن شیفت‌های کاری از مهمترین مشکلات محیط بان‌های این استان است به طوریکه محیط بان‌ها پنج شبانه روز خدمت کرده و پنج شبانه روز نیز استراحت می‌کنند.
وی به کمبود تجهیزات اشاره کرد و گفت: بیشتر تجهیزات نقلیه‌ای محیط بان‌ها موتور سیکلت است اما تعدادی از آنها فرسوده هستند و این وسایل در مناطق صعب العبور و خاکی دوام نمی‌آورند.
حصاری افزود: اغلب وسایل نقلیه‌ای شکارچیان نسبت به وسایل نقلیه محیط بان‌ها وضعیت خیلی بهتری دارند و این یک آسیب است.
وی ادامه داد: شب‌هایی در فصل تابستان و زمستان بوده که محیط بان در حال گشت زنی بوده اما وسیله نقلیه وی خراب شده و محیط بان مجبور شده است تا در اوج گرما و سرما شب را صبح کند این در حالی است که با خطر گزش عقرب و مار نیز مواجه است.
به گفته حصاری در منطقه حفاظت شده میاندشت یکی از زیستگاه‌های مارهای افعی شاخ دار و جعفری است.
گفتنی است هم‌اکنون در مناطق مختلف استان با کمبود محیطبان مواجه هستیم.
استاندارد جهانی به لحاظ استفاده از نیروی محیطبان در مناطق دشتی و کوهستانی به ازای هر ۱۰۰ هکتار یک نفر محیطبان یا جنگلبان است.
این استاندارد در سطح استان به ازای هر سه هزار هکتار یک نفر است و این در حالی است که این شاخص در مناطق دشتی و مناطق پرشیب و مرتفع متفاوت است.
نظر شما